Contrapunteo cubano del tabaco y el azúcar saiakera gogoangarrian, Fernando Ortizek azukrea zabalkunde kolonialarekin eta esklabotzarekin lotzen du, kapital handiek zuzentzen dituzten industria mekanizazio prozesuekin. Bere ekoizpen sistemaren ezaugarrien baitakoak dira besteak beste: eraldaketa prozesu fisiko-kimiko handiak, langile eta lur kontzentrazio zabalak, kapital metaketa eta banku bidezko antolaketa, trenbide garraio sistemak, etab. Ordutik, jaki azukreztatuen kopurua hazi besterik ez da egin, eguneroko elikadura produktuen karga gluzemikoa areagotuz.
Kontsumitzailearen figuraren sorrerarekin batera paraleloan abiatzen den merkantzien “sentsualizazioaren” bere gisako adibidea. Ze rol betetzen dituzte substantzia horiek subjektu modernoaren eraketan? Ze harreman finkatzen dira gorputzaren eta ekonomiaren artean merkataritza jarduera horrek eraldatutako munduan? Zeintzu dira “gustuaren geografia” hori lagundu izan duten baldintzamendu estetikoak?
Programa
-
Peio Aguirre. Arte kritikaria, komisarioa eta editorea: El precio de endulzar el café
-
Hedoi Etxarte. Idazlea eta musikaria: Wagner: artearen autonomiatik iraultza
-
Iñaki Martínez de Albéniz. Soziologoa eta UPV/EHUko irakaslea: Azúcar sistémico. Cuando cabeza y estómago no comen juntos
-
Isabel de Naverán. Ikerlaria, irakaslea eta idazlea: Incorporación y envoltura
Peio Aguirre, Hedoi Etxarte, Iñaki Martínez de Albéniz eta Isabel de Naverán.