Pasolinik, 1975ean eraila izan aurretik, L’articolo delle lucciole idatzi zuen. Bertan, ipurtargiak desagertzearen eta herrien hauskortasunaren arteko antzekotasuna planteatzen zuen, eta zenbait irudi- ipurtargi ager zitezkeela iragartzen zuen, zeinak, artearen bidez, kapitalaren argi itsugarria ulertzeko eta, aldi berean, haren aurka borrokatzeko beste modu batzuk antolatuko zituzten. Gaur egun, begiratu eta gutxira, ikusiko dugu ikusgarritasunaren argi liluragarriak gure bizitzak gobernatzen dituela. Faxismo garaikidearen bizipena, hain zuzen ere, argi itsugarria da.
Delle lucciole ideia pasoliniar horretatik abiatuta, Luciérnagas sortu da: proiektu irekia eta prozesuan dagoena, ikerketa eszenikoa, musikak, dantzak eta saiakuntza filmikoak hibridatuko dituena. 2019an, #ChileDespertó-ren ondoren, Luciérnaga I abiarazi zen, neoliberalismoaren garaiko hondamendiak jaso zituena. Obran, dantzari bat (filmikotik ihes egindako pertsonaia) eszenan hitz egiten ari da, heriotza neoliberalaren dantzak irudikatzen dituzten ikus-entzunezko artxiboekin.
Luciérnaga I (piedra corazón del mundo)
Iluntasunean bizi gara, eta hori, beharbada, kapitalismoak igortzen duen gehiegizko argiaren kausa da.
Argi itsugarri horren aurka,
gidatuko gaituzten irudi poetiko-ekologikoak behar ditugu.
Dantek Inferno-n aipatzen zituen “aholkulari zitalen” iluntasuna argitzen duten argiak.
Ipurtargiak su txikiak bezala.
Ezerk ezin du mundua goibeldu norbaitek iluntasunean abesten
kontatzen
dantzatzen
duen bitartean.
Klikatu hemen Luciérnaga I (piedra corazón del mundo) -ren laburpena ikusteko
Proiektu irekia eta prozesuan dagoena, ikerketa eszenikoa, musikak, dantzak eta saiakuntza filmikoak hibridatuko dituena.