LUCE

Valentzia, 1989. Espazio publikoarekin izan nuen lehen harremana grafitiaren eta nire izena ahalik eta maizen eta ahalik eta toki gehienetan idaztearen eskutik etorri zen. Denborak aurrera egin ahala, hainbat galdera sortu zitzaizkidan: nola egin, zein ordutan, non… horri esker, hobeto ezagutu nuen nire hiria. Erabiltzen ditudan lau letrak, L U C E, hainbat modutara ulertzen hasi ziren grafitiaren testuinguruan; izan ere, tresna espezifikoak erabiltzen nituen horretarako, zehazki, txantiloi gisara erabilitako egurrezko laukizuzenak, eta, horri esker, oso irakurgarria zen. Txantiloi horietan egon ziren aldaketak erabilerak eragin zituen; une horretan hurbildu nintzen objektura eta egurrera. Bolumenarekin lan egiteak espazioan gehiago integratzen eta sortzaileagoa izaten lagundu zidan. Une honetan, ideia horiek ez dira desagertu, jadanik LUCE idatzita agertzen ez den arren: LUCE desagertu egin da espazioarekiko askatasun berriak sortu eta, aldi berean, lotura berriak sortzeko, elkarrizketa berriak sortze aldera.