The Magic Mountain, Daniel Mann, Eitan Efrat, Belgika, 2020, 68’

Ohikoena paisaiak tradizioz bi dimentsioko irudikapen gisa eta historia antropogeniko handien atzeko oihal gisa ulertzea denean, The Magic Mountain lurraldea osatzen duen substratu materialean ipintzen du arreta, baita energia dardarakorretan ere, batzuetan ikusezinak eta nabaritu ezin direnak, historia egiten eta desegiten aktiboki parte hartzen dutenak. Lurraren azalerara hurbilduz eta ikusmena erabat murriztuta dagoen lurzoruan barneratuz, filmak bere mugak aztertzen ditu, natura behin betiko irudi gisa hartzeak dakarren porrotari aurre eginez.

Ikuspegia ilunduta dagoenean, ikusmenak munduko esperientzia irudimenaren bidez berregitea eta irudimenaren gaitasuna irudien sorkuntzan adieraztea ere badakar. Lurpean, non iluntasuna nagusitzen den, gorputza sentsore bihurtzen da, eta ingurunea xurgatzen du zuzenean odolaren eta biriken bidez. Lur azpian, bost zentzumen diskreturen sailkapen konbentzionalak, nahiz eta intuitiboki erakargarria izan gorputzaz bestelako organo eta lekuei dagokienez, ahanzturarantz jotzen duela dirudi. Ezein zentzuk ez du besteengandik aparte funtzionatzen; aitzitik, gorputza multzo muskulu-eskeletiko, organiko eta neurologiko bihurtzen da.

The Magic Mountain-ek zalantzan jartzen du gorputzari zuzenean eragiten dion paisaia imajinatu ahal izatea sendatzen edo hiltzen.

Aurkezpena: Eitan Efrat.