Erretratutik abiatuta, Azucena Vieitesek distantzia kritikoa eta intimitatea uztartzen dituzten irudi batzuk aurkezten ditu. Kameren erreprodukzio moduaren azpian dagoen botere ideologikoaz jabetuta, artistak gailu bat aktibatzen du, bere begiradaren objektua identifikatzeko, ezagutzeko eta berehala sailkatzeko sortutako begia ezegonkortzeko. Urruntzearen eragina fideltasun txikiko teknologiak eta euskarriak (adibidez, ispilua) erabiltzearen ondorioz gertatzen da. Horren bidez, parte hartzeko deia egiten du, non behatzailea ere sartzen den. Jokabide horrek erabakitasunik ezaren boterea proiektatzen du irudikatutako irudian, eta erretratatutako subjektua egituratzen duten atributuen, ezaugarrien eta jarreren izaera eraikia hobeto ulertzeko aukera ematen du
