Abangoardia esperimentaleko zinema iparramerikarraren maisulanen zikloak Mary Ellen Bute, Ted Nemeth, Rudy Burckhardt, Francis Lee, Maya Deren, A. Hackenschmied, Helen Levitt, Janice Loeb eta James Agee bildu ditu 40. hamarkadan egin zen zinearen isla.
Berrogeiko urteetan, proposamen batzuek irudiaren autonomia eta haren barnean sorturiko munduak berresten dituzte: musikaren orkestrazioa eta forma abstraktuak dira Tarantella-ren giltzarria; Meshes of the Afternoon-ek, aldiz, zinemako automatismoaren iraupena erakusten du. The Pursuit of Happiness izenburukoan, ezusteko topaketaren eta gizabanako bakoitzaren zentzua bilatzeko espazio gisa planteatzen da metropolia, itxuraz liberaturik zegoen gizabanako hura aurreko urteetako hiri sinfoniak mugatua zela kontsumoaren bidetik, alienazioaren bidetik. Estatu Batuak Bigarren Mundu Gerran sartzeak lausotu egin zuen abangoardiako zinemaren produkzioaren parte handi bat, baita indarkeriaz zamatu ere: 1941 filmak japoniarrek Pearl Harbor-en aurka jotako erasoa birsortu zuen. Gudu zelaiaren eta antzerkiaren artean kokatu zuten esplizituki In the Street-en zuzendariek New Yorkeko Harlem auzoa, kaleko fotografia baten estetikaren eraginpean. Indarkeria era esplizituagoan agertzen da Meditation on Violence-k erakustera ematen duen kameraren, zuzendariaren eta interpretearen koreografian.
Abangoardia esperimentaleko zinema iparramerikarraren maisulanen zikloak Mary Ellen Bute, Ted Nemeth, Rudy Burckhardt, Francis Lee, Maya Deren, A. Hackenschmied, Helen Levitt, Janice Loeb eta James Agee bildu ditu 40. hamarkadan egin zen zinearen isla.