Filosofia praktikatzat sortu zen, ez diskurtso edo sistema teoriko moduan, baizik eta norbera “ariketa espiritualen” bidez eraldatzeko: elkarrizketa, meditazioa, kontenplazioa, erretiroa, kontzientziaren azterketa, eta abar. Estoikoak, zinikoak, epikureoak filosofia elkarrekin bizitzeko eta garrantzitsua elkarrekin ikasteko eskolak izan ziren: nola bizi oraina osorik, nola findu munduaren ulertzeko modu ez-utilitario bat, nola prestatu heriotzarako, nola atera nor bere baitatik eta arreta jarri besteei. Horiek dira Pierre Hadot, Michel Foucault eta halako filosofoen lanak irakurriz irakur ditzakegun gauzetako batzuk. Filosofia bizimodutzat ulertzearen ideia berriz deskubritzeak eta orainaldira ekartzeak garrantzi berezia du, pentsamendua espekulazio, kritika edo erudizio huts moduan kontsumitzen badugu, baina gero auto-laguntza gidaliburuetara jo behar badugu hobeto bizitzen saiatzeko. Diego Sztulwarkekin filosofia norbera zaintzeko praktiken ideiatzat hartzera hurbilduko gara —hau da, norbere eta harremanen arreta-praktika moduan— eta orainean duen esanahi etiko eta politikoa pentsatuko dugu.
DOKUMENTAZIOA
Diego Sztulwarkekin filosofia norbera zaintzeko praktiken ideiatzat hartzera hurbilduko gara —hau da, norbere eta harremanen arreta-praktika moduan— eta orainean duen esanahi etiko eta politikoa pentsatuko dugu.