Gaur egun, aniztasuna, inklusioa eta irisgarritasun kulturala bezalako terminoak politika zein diskurtso artistikoetan entzuten dira. Hala ere, zer esan nahi dute praktikan? Kultura-espazio publikoetan benetako aniztasuna eta inklusioa lortzeko hainbat erronka daudela ikusten dugu.
Bitartekaritza prozesuaren helburua da Tabakaleran espazio inklusibo eta irisgarri bat ezartzea mugimenduaren arteentzat eta kolektibo zaurgarrientzat.
Bizi izandako esperimentazio prozesuekin koherentzian proposatzen dut proiektu hau. Kolektibo eta artisten instrumentalizaziorik gabe espazio irisgarriak, elkarbizitzakoak eta elkartrukekoak sortzea sustatzen duten praktikak aztertuko ditugu, eta, amaitzeko, hainbat esperientzia praktiko aztertuko ditugu, hausnarketak eta ondorioak ateratzeko prozesu parte-hartzaile eta kontraste baten bidez. Elkarbizitza praktikaren bidez ikasten da, eta, horretarako, funtsezkoa iruditzen zait elkarrekintza hori sustatuko duten espazio komunak eta gurutzatzeko espazioak sortzea. Helburua da lurraldearen askotariko errealitateak har ditzaketen agertoki iragazkorrak eta malguak bermatzea, eta, hala, kultura-eskaintzan inklusioa eta aniztasuna sustatzea.