![](/sites/default/files/styles/breakpoint_376/public/2023-03/id17017-cine_andrei-tarkovsky-stalker-1979.jpg?itok=mCKvZjK8)
Stalker, Andrei Tarkovsky, Sobiet Batasuna, 1979, 161’, JBAES
Maisulana eta zinemaren historiako pelikula garrantzitsuenetako bat. Zer gehiago esan dezakegu Tarkovski maisu errusiarraren zientzia fikzio klasiko honi buruz?
Gogora dezagun argumentua: bada urruneko leku bat eta esaten dute duela urte asko meteorito bat erori zela bertan. Gizakiak sartzea debekatuta daukate ordutik eta militarrek kontrolatzen dute sarbidea. Hala ere, La Zona gisa ezagutzen den leku horretaraino jendea eramatera ausartzen diren gida batzuk daude –“stalker” izenekoak-. Pelikulak eskenatoki postapokaliptiko horretara hiru gizonek egiten duten bidaia kontatzen du. Kondairak dio leku horretan pertsonen sakoneko desirak egia bilakatzen diren gela bat dagoela.
Eric Baudelaire-k behin baino gehiagotan nabarmendu du pelikula honek sortzen dion zirrara; eta, batez ere, Letters to Max, bere filmarekin daukan lotura bisuala, paisajistikoa eta kontzeptuala: “Zentzu askotan Abjasia La Zona da: zure ametsak egia bihur daitezen iritsi nahi duzun lekua. Baina, aldi berean, iristea ezinezkoa den lekua, historia, espazio eta denborarekin erlazio berri bat planteatzen duen espazioa”.
Maisulana eta zinemaren historiako pelikula garrantzitsuenetako bat. Zer gehiago esan dezakegu Tarkovski maisu errusiarraren zientzia fikzio klasiko honi buruz?
![](/sites/default/files/styles/breakpoint_376/public/2023-03/id17017-cine_andrei-tarkovsky-stalker-1979.jpg?itok=mCKvZjK8)