Dialektikak eta bere praktikek prozesu naturalak eta sozialak argiago ikusteko aukera ematen dute. Bertolt Brechten poema eta testuak dialektikaren legeak berariaz ulertzearekin eta errealitate aldakorrera egokitzearekin daude lotuta, gogoeta egitera eta haren aurrean jarrera hartzera bultzatzen baitu. Irakurlea ez dago inoiz ziur irakurtzen ari dena txantxak diren, zentzurik gabeko istorioak diren edo parabola gisa itzultzen den antzinako jakinduria adiskidetua den.
2021eko berrogeialdian sortutako pieza honetan, berriro kontatzen dira Brechten istorio batzuk, eta errealitaterako bide bat bilatzen da zeinu sinbolikoen bidez. Erabilitako irudi analogikoak, etxeko liburutegietan aurkitutako liburuetatik ateratakoak, askotan digitalizatu dira, eta prozesu horren bidez hiru dimentsioko objektu bihurtu. Testuinguruak denboran nola sortzen diren eta garai bakoitzak bere irudiak nola sortzen dituen erakustea da helburua, irudi horiek politika bihurtzen baitira gerora.
